MUM AKŞAMLARI
Bir mum yak karanlığa.
hem de bugün,
hadi şimdi!..
aydınlanacak resim çerçeve.
doluşacak içeriye umutların.
göreceksin ki her mum yakışında,
daha bir seveceksin yaşamı.
daha bir seveceksin karanlıkları.
.
olmasaydı karanlıklar,
belki de hiç olmayacaktı bu mumlar.
ve düşünü bile kuramayacaktın;
umudun, sevdanın.
hasretin acısını gömemeyecektin,
karanlığın ta kalbine..
.
bir mum yak karanlığa.
hadi şimdi!..
bırak küfretmeyi aynalara.
aldırma sen,
dünyanın yalanlarına.
gecenin bu mum kokan karanlığında,
aç pencereni,
bağır bağırabildiğin kadar.
kaldırımlar duysun,
duysun sokak lambaları.
yıkılmadım, ayaktayım deyişlerini...
.
sevme di mi seni?
dokunmadı mı yüreğinin köşebentlerine?
bırak!..
bırak sevmesin seni.
ve sen bir mum da onun için yak.
ama yakma kendini...
.
zamanla alışacaksın mumlara.
güneş alnının çatına vururken;
terler akarken yanaklarına.
sen yine de yakmak isteyceksin mumları.
ama sabretmelisin!
bilmelisin ki,
akşama daha çok var
