Uzun zaman önce; dünya yaratılmadan, insanlar, dünyaya ayak basmadan
önce, iyi huylar ve kötü huylar ne yapacaklarını bilemez vaziyette
dolanıyorlarmış. Bir gün, toplanmışlar ve her zamankinden daha sıkkın
oturuyorlarken, Saflık, ortaya bir fikir atmış: "Neden saklambaç oynamıyoruz?"
Hepsi, bu fikri beğenmis ve hemen çılgın Çılgınlık, bağırmış: "Ben ebe olmak
ve saymak istiyorum, Ben ebe olmak istiyorum!" Başka hiç kimse, Çılgınlığı
arayacak kadar çıldırmadığı için, Çılgınlık bir ağaca yaslanmış ve saymaya
başlamış, 1, 2, 3 ....Çılgınlık saydıkça, iyi huylarla kötü huylar saklanacak yer
aramışlar.Şefkat, Ay'ın boynuzuna asılmış;İhanet, çöp yığınının içine girmiş;
Sevgi, bulutların arasına kıvrılmış;Yalan, bir taşın altına saklanacağını söylemiş
ama yalan söylemiş, çünkü gölün dibine saklanmış;Tutku, dünyanın merkezine
gitmiş;Para hırsı, bir çuvalın içine girerken, çuvalı yırtmış.Çılgınlık, saymaya
devam etmiş, 79, 80, 81, 82..... Aşkın dışında, bütün iyi huylar ve kötü huylar,
o ana kadar zaten saklanmış. Aşk, kararsız olduğu gibi, nereye saklanacağını da
bilmiyormuş. Bu, bizi şaşırtmamalı; çünkü hepimiz, Aşkı saklamanın ne kadar
zor olduğunu biliriz.Çılgınlık, 95, 96, 97... 'ye gelmiş ve 100'e vardığı anda,
Aşk sıçrayıp, güllerin arasına girmiş ve saklanmış.Çılgınlık bağırmış
"Sağım solum sobedir, geliyorum!", ve arkasını döndüğünde, ilk önce Tembelliği
görmüş, o ayaktaymış, çünkü saklanacak enerjisi yokmuş. Sonra Şefkat'i,
ayın boynuzunda görmüş, ve İhaneti çöplerin arasında; Sevgiyi, bulutların
arasında; Yalanı, gölün dibinde, ve Tutkuyu, dünyanın merkezinde, hepsini
birer birer bulmuş, sadece biri hariç.Çılgınlık umutsuzluğa kapılmış, en son
saklı huyu bulamamış, derken Haset, bulunamadığı için haset duyarak,
Çılgınlığın kulağına fısıldamış: "Aşkı bulamıyorsun, O, güllerin arasında
saklanıyor."Çılgınlık, çatal seklinde tahta bir sopa almış, güllerin arasına
çılgınca saplamış, saplamış, saplamış, ta ki yürek burkan bir haykırma onu
durdurana kadar. Ve haykırıştan sonra, Aşk elleriyle yüzünü kapayarak
ortaya çıkmış, parmaklarının arasından, iki sicim gibi kan akıyormuş,
gözlerinden. Çılgınlık, Aşkı bulmak için heyecandan, Aşkın gözlerini, çatal
sopa ile kör etmiş. "Ne yaptım ben? Ne yaptım ben? diye bağırmış.
"Seni kör ettim. Nasıl onarabilirim?"Aşk cevap vermiş, "Gözlerimi geri
veremezsin. Ama benim için bir şey yapmak istersen, benim
kılavuzum olabilirsin."Ve o günden beri, Aşkın gözü kördür ve her zaman
Çılgınlık yanındadır...
